Er was een fase waarin de aarde er gewoon voor zichzelf was.
Daarna kwam de mens en meende de aarde naar zijn hand te moeten zetten.
Nadat de aarde herordend was, overwoekerde het hoofd steeds meer het handelen.
Totdat de aarde vastliep en het recht van de sterkste en slimste het niet meer redde.
Met de handen in het haar vierde men eindelijk de teugels der zintuigen.
Aloude bronnen werden weer ruimer toegankelijk en benut.
Het hart kwam tot bloei.
Waar ouders groot in kunnen zijn en hoe (groot) ouders rijkdom uitdelen.
Kinderen babbelen voluit, alle indrukken en ervaringen zoeken een uitweg. Heerlijk dat ouders en grootouders die fase geheel of gedeeltelijk voorbij zijn en kunnen luisteren en kijken. In hun doen en laten vertellen de kinderen al zoveel dat je eenvoudig ontdekt wanneer het nodig is hen aan te moedigen zich te uiten.
Indrukken en belevenissen van de dag vragen om afronding of verwerking
Dat kan vertellend of zingend voor het slapen gaan. Tempo, volume en ritme van vertellen zijn s avonds anders dan op een lome zondagochtend of middag. De eerste heeft als doel de gemoederen te bedaren en te verwerken, de tweede heeft juist als doel pit in de dag te krijgen. Samen verzinnen via een barst in het behang, of een kras op de muur. S’ avonds wordt dat een verzamelen van wat er die dag tevoorschijn is gekomen. Via symbolentaal wordt dat benoemd en tot rust gebracht. Terwijl in de ochtend of de middag het niet gek genoeg verzonnen kan worden en uitgespeeld. S avonds luisteren we naar de regen tegen het raam (echt luisteren dus minstens een minuut stilte). Samen kijken naar maan en sterren. Wat komt er op bij hen aan vragen en opmerkingen? Hoe kun je daarop aansluiten en de dag doornemen of hun gedachten doorgronden/ Als ik kinderen naar bed bracht, mochten ze iets aanwijzen waarmee ons verhaal begon. Er woonden zorgzame wezentjes in onze fantasie en steeds vertelde iemand een stukje. Hij met de meeste fantasie nam het voortouw maar werd vriendelijk afgelost na een hoogtepunt. Ik nodigde zijn broertje uit verder te gaan: Hoe ziet/zag ….. eruit/ Weet jij hoe het verder ging/ Durft zij/hij dat te doen? Hoe dan? Op een bepaald moment kwam de olifant met een lange snuit. Ik kondigde hem op tijd aan, hee nog even niet slurfje…., slurfje hoe durf je ….. en ja de derde keer blies slurfje het verhaal uit.
S’ avonds voor het slapen gaan
ver van alles vandaan
gaan we samen spinnen
zien alles van binnen.
Daarna komen de dromen
die ons gespin bekronen.
Samenzijn met Oma of Opa
Oppassen is natuurlijk zeer praktisch, die uurtjes zijn echter veel rijker dan toezicht houden. Op school leren ze voor de maatschappij, mogen ze thuis en bij oma en opa leren voor het leven? Ja het vraagt energie maar geeft ook zoveel. Voor kinderen zijn grootouders vaak heel belangrijk, ze nemen de tijd voor hen, zijn vaak wat wijzer dan de ouders. Gaat u hen vertellen van de kleine prins en de Indiaanse jager? Helpt u hen ontdekken wat ze werkelijk willen via Appel, kers of bes? We hopen het. De suggesties zijn geschreven voor een klas situatie, aan u de eer en de uitdaging dit te hertalen naar 2 of 3 kinderen. Gebruik die ideeën die u inspireren en sla over waar u niet veel voor voelt. Thuis is er geen publiek en wordt alles persoonlijker, dat komt het verhaal en het gesprekje of spel vaak ten goede. Zo u verder op zoek gaat naar interessant materiaal op mijn praktijk sites, vraag ik u wel door leerkracht formuleringen en groepsgerichte opmerkingen heen te lezen. Er is in de loop van tientallen jaren een rijkdom ontstaan dankzij medewerking van veel studenten en collegae.
Verhalen oogsten
De kleine prins – De kikker en de zon
De witte olifant – De kleine zwarte vis uit Azerbeidjan
De Japanse steenhouwer – Jaguar de Indiaanse jager
We gaan fotograferen zonder foto toestel
Als je goed luistert, hoor je mijn stemming
Playbackspel maar dan anders dan je denkt
Voor wie wil spelen met de (klein) kinderen schreven we de hierna volgende bladzijden; Ik kan zelf denken – Opleiden tot buientemmer en Waar een wil is = een weg.
De levenskunst van pappa’s/mamma’s, opa’s/oma’s is vooral
- (Klein) kinderen alle ruimte geven om hun ervaringen en beelden te spuien.
- Hen niet je eigen beelden en overtuigingen opleggen.
- Ruimte voor de meest gekke voorstellen ook al weet je er geen raad mee. Zij lossen dat probleem wel op.
In de kortste keren is het bed een bedboot/space shuttle/vliegend tapijt naar sprookjesland en elders. - De eigen vermoeidheid niet projecteren op hun gedrag. Vraag hen rekening te houden met je leeftijd of werkstress.
- Voortdurend vragen stellen, je opent daarmee een breder perspectief voor hen.
- De keerzijden van medailles laten ontdekken.
- De rol spelen van het niet weten of kunnen, maar o zo nieuwsgierig te zijn.
- Genieten van hun – maar ook van je eigen onbekende talenten.
- Hen en jezelf gunnen iets uit te gummen* en opnieuw te beginnen.
- Hen en jezelf bevestigen in wat goed gaat en negeren wat fout ging. Dat klinkt wel door.
*De drie dimensionale gum veegt de atmosfeer weer schoon en biedt nieuwe kansen. Gewoon in het luchtledige gummen eventueel met beide handen en met commentaar van : oei dit keer moet ik wel erg hard boenen, zal het lukken denk je? Een ander keer vraag je het kind of ze wil gummen en opnieuw wil beginnen.
Laat je (klein) kinderen vragen stellen en stel zelf vragen opdat zij zelf ontdekken wat jij hen echt wilt zeggen.
Ubbergen, update lente 2022