Oorsprong
Toen de Egyptische piramiden nog in takt waren, neurieden ze. Je kon de Grote Piramide al van grote afstand horen, als je je oor te luisteren legde. Abd’el el Hakim beweerde “it is all about sound” . De piramiden waren de zichtbare varianten in steen van de juiste verhoudingen in de natuur.
Meer dan zeven – vijfduizend jaar geleden ontstonden op verschillende plekken op de wereld piramides in gulden snede verhoudingen. De grote piramiden van Gizeh waren mijn oriëntatie (De Grote Piramide van Gizeh , Willem Witteveen 2012). De ongeveer even oude Indiaanse piramiden in Amerika en de Bosnische piramiden in Europa wil ik echter ook noemen. Het is veelzeggend dat er eeuwen geleden verspreid over de wereld dit soort bouwwerken zijn neergezet.
Later volgden kathedralen, tempels en o.a.de kristalbouw begin 20e eeuw. Rond 1900 lieten componisten en kunstschilders zich erdoor inspireren: Messiaen Liturgy du Cristal, Kandinsky, Paul Klee.
Fibonacci spiralen in kosmos, wereld en mens
Leonardo van Pisa ontdekte de Fibonacci spiraal, de kunst van met metrum. Vervolgens zag men deze spiraliserende gulden snede in natuur en kosmos. In planten, dieren, menselijk lichaam, sterrenhemel. Het wervelende middelpunt wakkert beweging aan en heeft een enorme levenskracht. Haar eeuwig stuwende kracht is en creëert de gulden snede spiraal. Ze veroorzaakt speelse uitdijende kringen in ons leven. Mits wij niet de beweging stagneren, blokkeren of ontkennen. Mits we ons hart ritme volgen waarin de gulden snede doorklinkt.
De Gulden Snede
De tijd is aangebroken dat wij deze verhouding erkennen in haar dynamiek. Dat we durven erkennen dat we onderdeel zijn van de natuur. Geen meester over – maar dienaar van Moeder Aarde. Geen overheersing uit levensangst. Maar vol vertrouwen in Moeder Aarde en Kosmos. Zij weten meer dan ons beperkt menselijk willen – denken – voelen – handelen en beseffen.
Het omzetten in steen respecteert niet het dynamische, het natuurlijke altijd in beweging zijnde. Culturen verstenen in regels – wetten – voorschriften. In gewoonten – statistieken – grafieken – bewijzen – redeneringen. Meten is geen weten, is geloven in cijfers. De gulden snede laat zich niet vangen in getallen of absolute cijfers. In alle maten van groot tot klein kom je haar verhouding tegen. Strijd om de grootste, kleinste, eerste of laatste is buiten de orde van de Goddelijke driehoek. De onderlinge verhoudingen zijn gelijk, maar verschillend in omvang.
De eeuwig durende zich herhalende spiraal van ontwikkeling.
In de 21e eeuw ervaren we tsunami’s, overstromingen, extreme droogte, extreme regen, aardbevingen, smok, pandemieën. Voortdurend waarschuwt de natuur met feiten. Zij heeft gulden snede verhoudingen nodig om in leven te blijven. Mensen gaan stug door en negeren de Gulden Snede. LuPe wil het gevoel voor gulden snede verhouding in de mens doen ontwaken. Gulden snede verhoudingen van willen – voelen – denken in ons handelen. Door het redenerend denken te verijken met gevoelsmatig weten ofwel denken met het hart. Door het logisch denken te verrrijken met het beeldend denken, het vermogen tot zich voorstellen en inleven. Een speelse onderzoekende grondhouding opent mogelijkheden hiertoe.
Zie verder de kamers van koningin en koning, het pentagram, de gulden snede, inclusief leven
Ontstaansgeschiedenis van LuPe.
Hoe en waartoe moet de mens worden geschoold volgens de maatschappij
De maatschappij schrijft onderwijswetten voor vanuit het maatschappelijk belang dat zij erbij hebben. Wie betaalt, bepaalt helaas en de economie is de actuele heilige afgod. Het consumentisme de duivel. Opvoeding en onderwijs beperken zich daardoor tot bruikbare zaken voor de maatschappij. Ze bekommeren zich minder om vorming van de mens. Ze gaan voorbij aan diens kiemkern die rijke mogelijkheden in zich draagt.
De maatschappij vraagt het onderwijs mensen af te leveren, die
- als product, enige kennis hebben en iets kunnen. Kunde (ambacht) werd minder vereist.
- enige mate getraind zijn, kunnen reproduceren – experimenteren en produceren.
- kunnen analyseren, conceptualiseren, realiseren en reflecteren.
De wereld werd overspoeld door betweterige beleidsmakers, coaches, begeleidingsdiensten. Door onderzoeken, rapporten, toetsen, afvinklijsten. Gevolgd door bureaucraten die alle ict ontwikkelingen inzetten om nog beter te kunnen controleren en bewijzen. Zij allen verdienen het veelvoudige van hen die het daadwerkelijke werk realiseren. De maatschappij is een kind met een waterhoofd geworden en weet niet meer hoe de handen uit de mouwen te steken.
Het leven 
vraagt Homo Ludens om Homo Sapiens en Homo Faber te vergezellen.
Leven en samenleven op deze aarde vraagt veel van iedereen, het vraagt om
- waarnemen, gewaarworden, expressie, communicatie, reflectie
- een open speelse houding en verhouding tot alles om je heen
- bewustwording, zelfbeeld en begrip, heldere sturing, respect, zelfvertrouwen
- ludisch spel met alles dat voorhanden is om te ontdekken, ervaren en van binnenuit te kennen
- vanuit verschillende standpunten te reflecteren op hetgeen zich voordoet.
- kwalitatieve persoonlijke begeleiding tijdens je levensweg
- rijk opgeleide vrije begeleiders, vertrouwd met veranderingen
- een ontwaken van ieders persoonlijke verantwoordelijkheid tot een leven lang leren.
De tijd van verworven kennis overdragen, zonder daadkracht, lijkt voorbij.
Denken, praten, lezen, rekenen, schrijven, adviseren, controleren en turven mobiliseren onvoldoende daadkracht. Steeds meer jongeren vragen zich af wat de waarde is van dit al. Ze weten zich geen raad met hun behoeften en dromen. Waarom zich inzetten voor een maatschappij, die niet ten dienste is van hen ? Blijven dubbelop verdienende en vaak onervaren beleidmakers het voor hen bepalen? Met als uitvoerders: communicatie deskundigen, betweterige bemoeials, schoonschip makende interim managers?
De gehoorzaamheidscultuur * bracht slachtofferschap en wijzen naar de ander als oorzaak met zich mee. Het christendom dat verbeelding en scheppen verbood* , zorgde voor afhankelijkheid van machthebbers. De eigen verantwoordelijkheid raakte verward en verzwakt. Het materialisme, consumentisme en de verleidingskunst vervingen het idealisme en de soberheid. Nog steeds gehoorzamen de meesten, maar dan nu de media en de commercie.
Hoe kun je als pedagoog jongeren het best begeleiden?
De huidige onvruchtbare afvinkcultuur, de wervelwind van ontwikkelingen, de waanzinnige digitale mogelijkheden. Ze vragen een andere aanpak, een balanceervermogen tussen
- jezelf trouw zijn en de samenleving dienen,
- geloven in wetenschap en in spiritueel bewustzijn
- de onzekerheden die het leven met zich meebrengt
- willen – denken – voelen – handelen
- woorden – beelden – klanken – ritmes in allerlei talen en culturen
Als je tekent – zie je meer.
Zing je, dan hoor en voel je beter wat je zegt.
Als je danst – ervaar je meer.
Speel je, dan besef je wat je tussen de regels door of al handelend, bewegend zegt.
Opdat ieder zich ontwikkelt van expressie naar communicatie, van solo naar samen. Van ego naar jezelf zijn, van eigen belang naar gezamenlijk belang. Een samenleven waarin ieder zelf verantwoordelijkheid draagt. Zich verantwoordelijk voelt voor hetgeen z/hij zegt, doet en laat.
Omdat ik de toevalligheden niet kan sturen, stuur ik mezelf
en richt ik me ernaar als zij zich niet naar mij richten.
Michel de Montaigne
* Dorothe Sölle: Fantasie en gehoorzaamheid 1970
Ubbergen, update lente 2024